Cumartesi Anneleri 1000. haftasında Galatasaray Lisesi önünde toplandı

Cumartesi Anneleri, kayıplarının izini süren anneler olarak Galatasaray Meydanı'nda 1000'inci kez bir araya gelecek. 1993-1995 yılları arasında yoğunlaşan kayıplar, hala çözülememiş davalar ve sorumluların serbestçe dolaşması gibi konulara dikkat çekiliyor. Bu buluşmalar, hakikat arayışı ve toplumsal hafızanın canlı tutulması için önemli bir alan oluşturuyor. Gazeteci Ali Topuz, bu hareketin bir duygu sorunu değil, devletin tekelindeki şiddetin sınırlandırılması için gerekli hukuku üretmeye dönük bir siyasal ısrar olduğunu vurguluyor.

Cumartesi Anneleri, gözaltında kaybedilen yakınlarının akıbetini sormak ve faillerin yargılanmasını talep etmek amacıyla 1000. haftada Galatasaray Meydanı'nda anma düzenledi. Altı yıl sonra ilk kez polis bariyeri olmadan gerçekleştirilen anmada, kayıpların fotoğraflarına karanfiller bırakıldı. Cumartesi Anneleri, sevdiklerinin akıbetini öğrenmek ve faillerin cezalandırılmasını talep eden açıklamalar yaptı. Anayasa Mahkemesi, 2018'deki 700. hafta buluşmasının yasaklanmasının ve polisin müdahalesinin anayasal hak ihlali olduğuna karar vermişti.

Cumartesi Anneleri, kayıplarının akıbetini öğrenmek ve faillerin yargılanmasını talep etmek amacıyla 950. hafta eylemlerini Galatasaray Meydanı'nda gerçekleştirmek istedi. Polis eyleme müdahale etti ve Cumartesi Anneleri'nin Twitter hesabına göre en az 19 kişi gözaltına alındı. Gözaltına alınanlar daha sonra serbest bırakıldı.

Cumartesi Anneleri, kayıplarının akıbetini sormak ve faillerin yargılanması talebiyle sürdürdükleri eylemlerini ve basın açıklamasını, 958'inci haftada Galatasaray Meydanı'nda yapmak istedi. Ancak polis, Cumartesi Anneleri'ne müdahale etti ve en az 27 kişi gözaltına alındı. Gözaltına alınanlar arasında Cüneyt Yılmaz, Ömer Kavran, Davut Arslan, Arat Dink gibi isimler bulunuyor.

Cumartesi Anneleri, zorla kaybedilen yakınları için adalet ve hakikat talebiyle 25 Mayıs'ta bininci kez Galatasaray Meydanı'nda toplanacak. Bu buluşma, Gözaltında Kayıplar Haftası'na denk geliyor. Şebnem Korur Fincancı, yazısında adalet arayışının zorluklarını ve yetkililerin bu duruma kayıtsız kalışını eleştiriyor. Ayrıca, Türkiye'de gözaltında işkence ve kötü muamele bağlamında kamu çalışanlarının yargılanıp ceza aldığı örneklerden bahsediyor.