Mehmet Özyazanlar, spor karşılaşmalarının Türklüğün propagandasına dönüştürülmesini eleştirdi

Mehmet Özyazanlar, yaklaşık 120 yıllık geçmişe sahip iki köklü kulübün şampiyonluk yarışında sporun rekabetçi ruhunun çirkeflikle yer değiştirdiğini eleştiriyor. Kulüplerin, milyonlarca taraftarının desteğini arkalarına alarak, baskı, sindirme, korkutma, tehdit ve hedef gösterme gibi etik dışı yöntemlere başvurduğunu belirtiyor. Özyazanlar, bu durumun sporun temel değerleriyle bağdaşmadığını ve asıl yarışın şampiyonluk değil, birbirlerini karalama üzerine kurulu olduğunu vurguluyor.

Mehmet Özyazanlar, Türkiye'nin Gürcistan karşısında aldığı galibiyete rağmen sonraki maçlar için umut verici bir performans sergilemediğini belirtti. Gürcistan'ın takım oyunu ve taktiksel uygulama açısından Türkiye'den daha iyi olduğunu vurgulayan Özyazanlar, milli takımın savunma ve orta sahada oyun kurma konusunda yetersiz kaldığını ifade etti. Ayrıca, uzun paslarla hücum oyuncularını topla buluşturma çabalarının etkisiz olduğunu ve takımın öne geçtikten sonra skoru koruma psikolojisiyle geriye çekilmesinin oyunun kontrolünü kaybetmelerine neden olduğunu söyledi.

Sultan Özer, Kayseri'de mültecilere yönelik ırkçı saldırı ve bozkurt işareti yapan futbolcunun cesaretini iktidarın 'böl, parçala, yönet' politikalarından aldığını belirtiyor. Özer, geçmişteki Madımak Katliamı ve 10 Ekim Gar Katliamı gibi olaylarda da benzer tutumların sergilendiğini vurguluyor. Yazıda, iktidarların saldırganları koruyan ve kollayan politikalarının tarihsel örnekleri ele alınıyor.

Elif Çongur, Arda Turan ve Emre Belözoğlu'nun hem futbolculuk hem de teknik direktörlük kariyerlerindeki tartışmalı davranışlarını eleştiriyor. Yazıda, bu iki ismin saha içi ve dışı hareketleri, kibirli tavırları ve spor ahlakına aykırı davranışları nedeniyle sevilmediğini ve taraftarlar tarafından tepki gördüğünü belirtiyor. Ayrıca, spor tarihimizdeki büyük isimleri yok sayan açıklamaları ve şahsiyetlerine yönelik eleştiriler de dile getiriliyor.

Ahmet Hakan, Hürriyet'te yayımlanan yazısında Vakko'nun olimpiyat kıyafetlerinin mankenler üzerinde duruşunu beğendiğini ancak sporcular üzerinde aynı etkiyi yaratmadığını belirtti. Hakan, kıyafetlerin sporcuların vücut ölçülerine tam oturmadığını ve açılış töreninde kötü açılar ve ışık altında çekilen fotoğrafların bu durumu daha da belirgin hale getirdiğini ifade etti. Ayrıca, Vakko'yu İsrail'in politikalarıyla ilişkilendiren eleştirileri Yahudi düşmanlığı olarak nitelendirdi ve Vakko'nun yerli ve milli bir şirket olduğunu vurguladı.