Mehmet Özyazanlar, yaklaşık 120 yıllık geçmişe sahip iki köklü kulübün şampiyonluk yarışında sporun rekabetçi ruhunun çirkeflikle yer değiştirdiğini eleştiriyor. Kulüplerin, milyonlarca taraftarının desteğini arkalarına alarak, baskı, sindirme, korkutma, tehdit ve hedef gösterme gibi etik dışı yöntemlere başvurduğunu belirtiyor. Özyazanlar, bu durumun sporun temel değerleriyle bağdaşmadığını ve asıl yarışın şampiyonluk değil, birbirlerini karalama üzerine kurulu olduğunu vurguluyor.