Türkiye'nin dış politikasında yaşanan değişimler ve bu değişimlerin arka planı

Türkiye'de geride bırakılan seçim sürecinin ardından muhalefet kanadında siyasal bir muhasebe ve değişim talebi başladı. Makalede, siyasal muhalefetin toplumsal muhalefeti pasifize ederek sadece Meclis ve seçimlere odaklandığı, bu durumun Türkiye demokrasisi için sorunlar yarattığı belirtiliyor. Ayrıca, CHP'nin sağa kayışının AKP iktidarının rejim inşasını pekiştirdiği ve sokak siyaseti ile toplumsal demokratik mücadelenin ihmal edildiği ifade ediliyor. Yeni CHP Genel Başkanı Özgür Özel'in değişim söylemlerinin yeterli olup olmayacağı sorgulanıyor ve sol, sosyal demokrat bir siyasetin nasıl inşa edileceği üzerine tartışma çağrısı yapılıyor.

Yerel seçimlerin yoğun gündemi arasında, Türk dış politikasında önemli bir ivmelenme dönemi yaşandığı belirtiliyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan liderliğindeki Türk dış politika yapıcılarının, uluslararası sistemin kaotik durumunu stratejik değerlendirmelerle ele aldığı ve dosyalar arası irtibatları gözettiği ifade ediliyor. Bu süreçte, komşularla olan gerginliklerin yerini ortak çözüm arayışı ve işbirliği alırken, Türkiye'nin yurtdışındaki askeri varlığı güvenlik, istikrar ve ekonomik işbirliği üreten bir konuma getiriliyor. Güvenlik, savunma sanayisi, enerji ve ticaret sektörleri Türkiye'nin dış politika hedeflerine katkı sağlayarak bir 'çarpan etkisi' oluşturuyor.

İhsan Aktaş, İran rejiminin bugünkü durumunu Türkiye’deki tek parti dönemine benzeterek, İran'ın iki büyük sorunla karşı karşıya olduğunu belirtti: ABD ile yaşanan gerilimler ve meşruiyet sorunu. İran'ın nükleer çalışmalar nedeniyle ambargolarla mücadele ettiğini ve bu durumun ekonomiyi olumsuz etkilediğini vurguladı. Ayrıca, İran'da seçimlere katılımın düşük olduğunu ve halkın desteğinin azaldığını ifade etti. Aktaş, İran'daki muhafazakâr temsilcilerin Türkiye'deki CHP'lilere benzer bir zihinsel yapıya sahip olduğunu öne sürdü.

Türkiye, Arap Ayaklanması döneminde izlediği ve özellikle Türkiye-Mısır ilişkilerini olumsuz etkileyen politikaları gözden geçiriyor. Bölgede yeni bir istikrar ve barış ortamının oluşmasıyla birlikte, Türkiye 'Masaya dahil değilsem masayı yıkarım', 'Oyun kuramazsam oyunu bozarım' anlayışını terk etmeye karar verdi. Bu yeni dönemde Birleşik Arap Emirlikleri, Suudi Arabistan ve Mısır ile yakınlaşma niyetleri belirginleşti. Özellikle Mısır ile yıllar sonra karşılıklı elçiler atandı ve dışişleri bakanları düzeyinde ziyaretler gerçekleştirildi, bu süreç Türkiye Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın Mısır ziyareti ile taçlandırıldı.

Reuters haber ajansı, Türkiye'de muhalefetin iktidara gelmesi halinde ekonomi, dış politika ve iklim politikalarında yaşanabilecek değişiklikleri inceledi. Ekonomi alanında, Merkez Bankası'nın bağımsızlığının geri getirilmesi ve enflasyonun düşürülmesi gibi zorluklar öne çıkarken, bankacılık sektöründe yeniden yapılandırma ve Rusya ile yapılan anlaşmaların şeffaflığı gibi konular gündemde. Dış politikada, ABD ve AB ile ilişkilerin iyileştirilmesi ve Rusya ile ticaretin devam etmesi bekleniyor. İklim konusunda ise, Paris İklim Anlaşması'nın onaylanmasından sonra Türkiye'nin karbondan arındırılması için adımlar atılabilir.